Ένα βότανο ιερό για τους αρχαίους Έλληνες. Οι Ρωμαίοι το ονόμασαν < ιερό φυτό >.
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι πίστευαν ότι διέθετε θεραπευτικές ιδιότητες ,πως χάρίζε μακροζωία , τόνώνε το μυαλό και το σώμα αλλά ήταν χρήσιμο επίσης κατά των δαγκωμάτων των φιδιών.
Στην Κρήτη χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή αφεψήματος , ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη χρησημοποιείται περισσότερο ως μπαχαρικό , λόγω της έντονης , ελαφρώς πικρής γεύσης , που απελευθερώνει.
Όταν χρησιμοποιείται στην κρητική κουζίνα , χρησιμεύει περισσότερο στο κάπνισμα των κρεάτων.
Ιδιότητες: Εμποδίζει την εφίδρωση. Είναι ίαμα για φλεγμονές του στόματος, του λαιμού και των αμυγδαλών.Επιδρά καταλυτικά στον βήχα και διευκολύνει την πέψη. Αποφεύγεται η χρήση του σε θηλάζουσες και εγκυμονούσες.